วันที่ 16 ม.ค.58 เมื่อความโกรธแค้นถูกจุดติดในปากีสถาน แต่ยุทธวิธียังไม่ถูก
แผนการยั่วยุก่อสงครามครูเสด กับชาวมุสลิม ของกลุ่มอิลลูมินาติ โดยยิวไซออนิสต์ เริ่มสำเร็จ เมื่อใช้นักเขียนการตูนชาวยิว ของหนังสือพิมพ์ชาร์ลี ฮิปโด ในฝรั่งเศส จนเกิดการยิงกัน และใช้หนังสือนี้ที่มีภาพการ์ตูนหน้าปก ล้อเลียนทางศาสดาของพี่น้องชาวมุสลิม แล้วเพิ่มยอดจำหน่ายเป็น 5 ล้านเล่มส่งผลให้เกิดกระแสความโกรธแค้น ของมุสลิมไปทั่วโลก แต่มีผู้นำหุ่นเชิดตะวันตก ต้องอ่านโพยตามสคริปต์ เช่น ผู้นำปากีสถาน ได้ออกมาอ่านสคริป ประนามการโจมตีหนังสือพิมพ์นี้ เท่านั้นแหละเป็นเรื่อง เมื่อชาวปากีสถาน มองว่าหนังสือฝรั่งเศสนั่นแหละล้อเลียนศาสดาของเขาก่อน
สร้างความโกรธแค้นและไม่พอใจฝรั่งเศสในชาวปากีสถานเป็นอย่างมาก จึงมีการปลุกม็อบเดินรวมตัวกันจำนวนมหาศาล ไปที่สถานทูตฝรั่งเศส ในเมืองการาจี ทางตอนใต้ของปากีสถาน เกิดการปะทะกันนัวเนียกับตำรวจ ผู้ประท้วงใช้ก้อนหิน และไม้เป็นอาวุธ ตำรวจใช้แก็สน้ำตาตอบโต้
ฝรั่งเศส และชาติตะวันตก ที่วางแผนให้ภาพออกมาเช่นนี้รู้สึกพอใจมาก ที่คนปากีสถานตีกันเอง โดยคนฝรั่งเศสไร้รอยขีดข่วน เขากำลังรอให้คนปากีสถานเผาสถานทูตอยู่ เพราะเขาเก็บเอกสารสำคัญออกไปหมดแล้ว เมื่อเหตุการณ์รุนแรงขึ้น ทางฝรั่งเศสกับอเมริกา ก็จะอ้างมติ UN ส่งกำลังทหารเข้ามารักษาสันติภาพ
อย่าเอาไม่ซีกไปงัดไม้ซุง มันเสียของเปล่าๆ คนมุสลิมทั่วโลกมี 1,500 ล้านคน เอาไม้ซีกเหล่านั้นหลายๆ ประเทศ (ไม่จำเป็นต้องทำโดยรัฐบาลแต่ละประเทศ ) แต่ให้มัดใจรวมกัน จู่โจมแบบสายฟ้าแล่บจากทุกทิศทาง ร่วมกับคนมุสลิมประเทศเป้าหมาย เข้าทำการรัฐประหารรัฐบาลประเทศต่างๆ แบบไม่ต้องเสียหายมากนัก
ประชาชนในประเทศละ 2 แสนคน วางแผนดีๆ ก็รัฐประหารเข้ายึดอำนาจรัฐบาลยุโรปเป้าหมายให้ได้ รัฐบาลพวกเขาเคยแค่ต่อต้านก่อการร้าย และลอบโจมตีประเทศอื่น แต่ ไม่เคยมีประสบการณ์ถูกรัฐประหาร ย่อมอ่อนหัดจะต้านทาน ใช้จุดอ่อนนี้ให้เกิดประโยชน์
เพียงแค่นี้ไม้ซีกจะชนะไม้ซุงได้โดยการเมืองแบบสูสี และ พลิกเกมส์ เป็นต่อได้โดยง่าย